Kiedy kobieta podejmuje decyzję o poddaniu się operacji ginekologicznej, często towarzyszy jej lęk. Przygotowanie pacjentki do planowej operacji ginekologicznej obejmuje działania zarówno w sferze psychicznej i fizycznej. Rola aktywności fizycznej w utrzymaniu dobrego stanu zdrowia i samopoczucia kobiety jest niepodważalna. Wydolność fizyczna kobiety ma istotny wpływ na efekt zabiegu operacyjnego, w wyniku jej leczenia jak również szybszego przywrócenia sprawności fizycznej. Odgrywa znaczącą rolę w stabilizacji stanu psychicznego. Istotne jest wczesne uruchomienie i wstawanie pacjentki z łóżka (przy braku przeciwwskazań). Fizjoterapia uroginekologiczna ma na celu przyśpieszyć proces gojenia
i odzyskać fizjologiczne czynności narządów płciowych jak również skrócić okres niezdolności do pracy. Ponadto w znaczący sposób poprawia kondycje mięśni, pomagając kobiecie cieszyć się zdrowiem intymnym i w odpowiedni sposób o nie zadbać.

Skierowany jest do pacjentek Oddziału Ginekologiczno-Położniczego z Pododdziałem Ginekologii Onkologicznej.

Kobiety po operacjach ginekologicznych przez powłoki brzuszne oraz pochwę hospitalizowane w Oddziale Ginekologiczno-Położniczym z Pododdziałem Ginekologii Onkologicznej.

Cel główny:

Zwiększenie świadomości kobiet dotyczącej wpływu aktywności fizycznej na zdrowie.

Cele szczegółowe:

1. Edukacja w zakresie profilaktyki dysfunkcji mięśni dna miednicy, możliwości zapobiegania przeciążenia mięśni i stawów.
2. Mobilizacja do wczesnego rozpoczęcia fizjoterapii po operacjach ginekologicznych.
3. Zachęcanie do aktywności fizycznej.
4. Kształtowanie prozdrowotnych nawyków.
5. Pogłębienie wiedzy o znaczeniu aktywności fizycznej dla kobiet w okresie okołooperacyjnym.

• Wykład na temat powrotu do aktywności fizycznej kobiety operacji ginekologicznej.
• Pogadanka na temat – roli fizjoterapii w opiece nad pacjentką w okresie okołooperacyjnym.
• Instruktarz prawidłowego wzorca pracy mięśni dna miednicy.

Środki dydaktyczne:

• Plakat na temat fizjoterapii w okresie okołooperacyjnym.
• Broszury na temat profilaktyki dysfunkcji dna miednicy.
• Ulotki mówiące o właściwej dla kobiet po operacji ginekologicznej formie aktywności.

• Wysiłek fizyczny jako zachowanie prozdrowotne

Wpływ wysiłku fizycznego na organizm człowieka jest niezwykle istotny, nie ma lepszego lekarstwa niż ruch. Wdrażając do swojego życia aktywność fizyczną otrzymujemy daleko idące korzyści, których nie jesteśmy w stanie osiągnąć żadnymi innymi środkami.

• Wpływ aktywności fizycznej na organizm człowieka:
• Prawidłowe napięcie i siła mięśni całego ciała, ale przede wszystkim – co jest szalenie istotne dla kobiet po operacji mięśni dna miednicy, które w czasie właściwie wykonywanej aktywności fizycznej stają się lepiej napięte, odżywione
  i elastyczne;
• Lepsze dotlenienie i odżywienie tkanek organizmu;
• Zwiększenie wydolności wielonarządowej
• Poprawa mobilności mięśni i stawów;
• Redukcja stresu;
• Zwiększenie wydzielania endorfin.

• Wymagany poziom aktywności:
• optymalny – ćwiczenia często powtarzane w ciągu dnia;
• umiarkowany – intensywność mała- koncentracja na technice i oddechu;

Minimalny czas jednorazowego obciążenia (krótki, indywidualnie dostosowany do możliwości pacjentki).

• Wpływ braku aktywności

Brak aktywności niesie ze sobą dużo niekorzystnych następstw, które mogą wystąpić
we wczesnym, ale i późniejszym okresie życia kobiety.

Najczęstsze z nich to:

• Bóle kręgosłupa;
• Zmniejszona mobilność mięśni i stawów;
• Dolegliwości ze strony blizny po operacji;
• Obniżone/zwiększone napięcie mięśni dna miednicy;
• Nietrzymanie moczu, gazów, stolca.

• Diagnoza sprawności mięśni dna miednicy oraz mięśni brzucha.
• Nauka prawidłowych zachowań takich jak: wstawanie i kładzenie się do łóżka, kaszel, kichanie, podnoszenie przedmiotów, korzystanie z toalety.
• Nauka i korekcja prawidłowej postawy ciała.
• Nauka prawidłowego wzorca pracy mięśni dna miednicy.
• Ćwiczenia fizyczne wzmacniające i modelujące poszczególne partie mięśni głębokich brzucha, mięśni kręgosłupa i relaksacyjnych.
• Trening oddechowy – ćwiczenia uruchamiające oddychanie przeponą.

• Powrót do sprawności sprzed operacji ginekologicznej;
• Nauka (instruktarz) podnoszenia się i wstawania z łóżka;
• Nauka zachowań toaletowych, prawidłowego kaszlu i kichania;
• Przygotowanie do codziennego życia kobiety po operacji – ergonomia zachowań
  w czasie samoopieki;
• Poprawa wydolności oddechowej przez naukę prawidłowego oddychania torem przeponowym;
• Indywidualny dobór ćwiczeń dla pacjentki;
• Zwiększenie świadomości na temat profilaktyki obniżeń narządów miednicy mniejszej i nietrzymania moczu;
• Nauka (instruktarz) właściwego wzorca pracy mięśni dna miednicy

• Realizacja praw pacjenta, przez co szpital zyskuje wizerunek jednostki przyjaznej dla pacjentki;
• Promocja szpitala poprzez umieszczenie informacji o realizacji Programu;
• Wprowadzenie programu dostarcza wiedzy na temat działań dla poprawy jakości opieki zdrowotnej;
• Podnoszenie jakości opieki pooperacyjnej przez upowszechnianie europejskich standardów z zastosowaniem fizjoterapii;
• Wprowadzenie możliwości przemian w opiece nad pacjentką;
• Poprawa satysfakcji pacjentek z całego procesu hospitalizacji;
• Konkurencyjność szpitala.

Wzorując się na sprawdzonych i stosowanych z powodzeniem od wielu już lat wzorcach
i algorytmach postępowania w fizjoterapii, możemy pomóc kobietom po operacji realizując dedykowany program poprzez indywidualnie dobieraną i profesjonalne prowadzoną fizjoterapię.

Realizacja powyższego programu będzie obywać się w ramach etatu  fizjoterapeutki zatrudnionej w Wojewódzkim Szpitalu im. Św. Ojca Pio w Przemyślu. Czas pracy będzie dostosowany do rzeczywistego zapotrzebowania i uzależniony od ilości hospitalizowanych w danym dniu pacjentek.